سلام من یک جوان 23 ساله هستم و می خواهم با امام زمان (عج) ارتباط برقرار کنم. راه های رسیدن به امام زمان (عج) را به من بفرمایید

؟

همگان می توانند با امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ارتباط برقرار کنند ؛ اما همه در یک سطح و مرتبه نیستند . مراتب ارتباط ، به مراتب انسان ها بستگی دارد . در شریعت نیز به ارتباط با امام تأکید شده است . در تفسیر آیه ی « یا ایها الذین آمنوا اصبروا و صابروا و رابطوا و اتقو الله لعلکم تفلحون » ( آیه ی 200 سوره آل عمران ) « از امام صادق ( علیه السلام ) روایت شده که فرمودند : یعنی تک تک شما بر دین خود صبر کنید و دسته جمعی بر دفع دشمن صبر کنید و با امام خود رابطه ای استوار داشته باشید » . ( تفسیر المیزان، ج 4 ، ص 211 )
ارتباط با امام زمان( عج الله تعالی فرجه الشریف) و دیگر اولیاى الهى و نزدیک شدن به آنان نیاز به سنخیت با آنان دارد . به دست آوردن سنخیت با اولیاى الهى نیاز به تحقّق دو بُعد ؛ یعنى ، معرفت و عمل دارد . اگر کسى خود را به اولیاى الهى شبیه نمود ، به لقاى آنان نیز واصل خواهد شد . نوریان مر نوریان را طالبند- ناریان مر ناریان را جاذبند.
پس « سنخیت » نخستین و مهمترین شرط برای رسیدن به امام است . سنخیت ، علت انضمام است ؛ و دو شی تنها به این شرط می توانند به هم منضم شوند و پیوستگی یابند که ، از سنخیت نسبت به یکد یگر بهره مند باشند . حال اگر کسی سنخیت با عالم ماده و مادیات داشته باشد ، نمی تواند همسنخ عالم مجردات باشد و با فرشتگان و برتر از آنان ، حضرت ولی عصر(عج الله تعالی فرجه الشریف) از تباط برقرار کند .
تخلیه ی نفس از رذائل اخلاقی و تحلیه آن به صفات پسندیده ، تنها راه ایجاد سنخیت و نزدیکی به آن حضرت است ؛ چه ، مادام که نفس انسان از صفات رذیله تخلیه نشود و به صفات حمیده آزین نبندد ، حجاب های نفسانی مانع از دیدن خورشید وجود آن حضرت است .
به عنوان مثال ، می توان اشاره کرد که اگر چه خورشید در تمامی ساعات در حال افروختن و نورافشانی است ، اما مادام که دیوارهای ضخیم خانه در میان باشد ساکنان خانه نمی توانند از آن نور افروزنده استفاده کنند . حال اگر بجای این دیوارها ، شیشه ها یی لطیف به کار برده شود ، کسانی که در پشت این شیشه ها قرار دارند می توانند از آن نور استفاده کنند ؛ و اگر فرض کنیم که شیشه ای نیز در میان نباشد ، در آن صورت اینان می توانند از گرمای خورشید نیز بهره برند .
اگر کسی بخواهد با امام زمانش نیز ارتباط برقرار کند و از وجود نورانی آن خورشید عالمتاب بهره برد، می بایست وجودش را از ظلمات و زشتی ها و موانع دریافت نور ولایت تطهیر کند .
در هر حال راه های نزدیک شدن و ارتباط با امام زمان ( عج الله تعالی فرجه الشریف ) به طور خلاصه عبارت است از :
1 ـ طهارت نفس :
اولین طریق عالی برای ارتباط با حضرت مهدی (عج الله تعالی فرجه الشریف) ، انجام دادن واجبات و ترک معاصی و گناهان است.
آن حضرت در توقیع شریف به شیخ مفید (ره) مى‏فرماید : « شما مکلّف هستید که اوامر و دستورات ما را به دوستانمان برسانید ، با اینکه ما بر اساس فرمان خداوند بزرگ و صلاح واقعى خود و شیعیانمان - تا زمانى که حکومت بر دنیا در اختیار ستمگران است - در نقطه‏اى دور و پنهان از دیده‏ها به سر مى‏بریم ؛ ولى از تمام حوادث و ماجراهایى که بر شما مى‏گذرد ، کاملاً مطّلع هستیم و هیچ‏ چیز از اخبار شما بر ما پوشیده نیست . از خطاها و گناهانى که بندگان صالح خداوند ، از آنها دورى مى‏کنند ؛ اما شما آنها را مرتکب مى‏شوید نیز با خبریم . از عهدشکنى‏ها و پشت سر گذاشتن عهد و پیمان‏ها با اطلاعیم ... پس از خداوند بترسید و تقوا پیشه کنید و ما خاندان رسالت را مدد رسانید ... سعى کنید اعمالتان به گونه‏اى باشد که شما را به ما نزدیک سازد و از گناهانى که موجبات نارضایتى ما را فراهم مى‏نماید ، بترسید و دورى کنید ... »(1)
بر اساس این توقیع شریف ، همه شیعیان و دوستداران حضرت ، توصیه به تقوا و ورع شده‏اند و این بهترین راه دوستى و جلب خشنودى امام زمان(عج الله تعالی فرجه الشریف) است ؛ همان طورى که گناهان و معاصى ، باعث نارضایتى آن حضرت و قطع پیوند و ارتباط با او است . حتّى در توقیع دیگر، علّت طولانى شدن غیبت و عدم مشاهده و دیدار آن حضرت ، گناهان و انحرافات شیعیان و دوستان اهل بیت ( علیهم السلام ) ذکر شده است : « ... ما عهد مى‏کنیم با شما اى دوست مخلص شیخ مفید (ره) ( که در راه ما با ظالمان مجاهده مى‏کنى ؛ هر کس از برادران دینى شما - که تقوا را سرمایه خویش قرار دهد - از فتنه‏هاى گمراه کننده و ظلمت خیز ، در امان خواهد بود ... آنچه که موجب جدایى ما و دوستانمان گردیده و آنان را از دیدار ما محروم کرده است ، گناهان و خطاهاى آنان و تخلّف از فرمان‏هاى خداوند است » . (2)
جالب آنکه در آغاز قیام جهانى حضرت مهدى ( عج الله تعالی فرجه الشریف ) یاران و اصحاب نزدیک ایشان ، پیمان و بیعت سختى با آن حضرت مى‏بندند و تعهّد مى‏کنند که از گناهان و انحرافات دورى جویند و از ظلم و فسادگرى بپرهیزند .

امیرمؤمنان على(علیه السلام) در ضمن یک حدیث طولانى ، در وصف بیعت یاران امام زمان( عج الله تعالی فرجه الشریف ) چنین مى‏فرماید :
با او بیعت مى‏کنند که هرگز: دزدى نکنند « یبایعون على اَن یَسرَقوا » زنا نکنند « ولا یَزنوا » مسلمانى را دشنام ندهند « و لا یَسُبّوا مسلما ً» خون کسى را به ناحقّ نریزند « و لا یقتلوا مُحرماً » به آبروى کسى لطمه نزنند « و لا یهتک حریماً مُحرّما » به خانه کسى هجوم نبرند « و لا یهجموا منزلاً » کسى را به ناحق نزنند « و لا یضربوا احداً الاّ بالحقّ » طلا، نقره، گندم و جو ذخیره نکنند « و لا یکنزوا ذهباً و لا فضّة و لا بُرّاً و لا شعیراً » مال یتیم را نخورند « ولا یأکلوا مالَ الیتیم » در مورد چیزى که یقین ندارند ، گواهى ندهند « و لا یشهدوا بما لا یَعلمون » مسجدى را خراب نکنند « ولا یُخرِبوا مسجداً » مشروب نخورند « و لا یَشربوا مسکراً » حریر و خز نپوشند « و لا یلبَسوا الخزّ و لا الحریر » در برابر سیم و زر سر فرود نیاورند « و لا یتمنطقوا بالذّهب » راه را بر کسى نبندند « و لا یقطعوا طریقا ً» راه را نا امن نکنند « و لا یخیفوا سبیلاً » گرد همجنس بازى نگرایند « و لا یَفسقوا بغُلام » خوراکى را از گندم و جو انبار نکنند « ولا یحبسوا طعاماً مِن بُرّ و لا شعیر » به کم قناعت کنند « و یرضَونَ بالقلیلِ» طرفدار پاکى باشند « و یَشَتّمونَ على الطیّب » از پلیدى گریزان باشند « و یکرهون النجاسة و... » (3)
پس گناهان و رذایل اخلاقى ، عامل مهمى در محرومیت انسان از عنایات امام زمان( عج الله تعالی فرجه الشریف) است . با این حال باید دانست که امام هر زمان ، مظهر رحمت و رأفت الهى و واسطه فیض بین خالق و مخلوق است . تمام نعمت‏ها به برکت وجود امام و حجّت هر زمان به مردم مى‏رسد و تمام بلاها نیز به برکت وجود او رفع مى‏شود و با اندکى اشتباه و خطایى ، این الطاف و برکات از انسان دریغ نمى‏گردد . او مظهر رحمت الهى است و هیچ سود و منفعتى را از دیگران توقّع ندارد و جز در راه منافع آنان قدم بر نمى‏دارد . در عنایت و لطف او ، هیچ بخل و کاستى راه ندارد .
به همین جهت امام زمان دست گناه کاران را مى‏گیرد و آنان را از غرقاب گناه نجات مى دهد و با هدایت‏هاى باطنى و خدایى خود ، آنها را به خدا نزدیک مى‏کند و آن حضرت در سخنان خیرخواهانه‏اى مى‏فرماید: « پس باید هر یک از شما ( شیعیان ) ، کارهایى را که موجب جلبِ محبّت مى‏گردد ، انجام دهید و باید از کارهاى ناپسندى که خشم و غضب ما را در پى دارد ، اجتناب کنید . پس ( آگاه باشید که ) مرگ آدمى ناگهان مى‏رسد که در آن ، دیگر توبه سودى نمى‏رساند و ندامت ، نمى‏تواند او را از عذاب برهاند » . (4)
اگر در سیره عارفی چون آیت الله بهجت ( رحمة الله علیه ) که ارتباطی عمیق با حضرت صاحب الامر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) داشتند بنگریم ، در میابیم که در تمام عمر ، اهتمامشان بر روی انجام واجبات و ترک محرمات بود . ایشان در بیانی فرمودند : « اگر بفرمایید چرا به آن حضرت دسترسی نداریم ؟ جواب شما این است که : چرا به انجام واجبات و ترک محرمات ملزم نیستید ؟ او به همین از ما راضی است ؛ زیرا اورع الناس من تبرأ عن المحرمات ، پرهیزکارترین مردم کسی است که از کارهای حرام بپرهیزد . ترک واجبات و ارتکاب محرمات حجاب و نقاب دیدار ما از آن حضرت است . » ( سودای روی دوست / ص 153 )
2 . کسب فضایل اخلاقی
یکى دیگر از راه های ارتباط معنوی با امام , آراستن درون با فضایل انسانى و چنگ زدن به مکارم اخلاقى است ؛ یعنى ، همان طور که قرآن مى‏فرماید: « اگر مى‏خواهید محبوب خدا باشید، تقوا پیشگى کنید » ؛ این قانون در مورد حضرت مهدى( عج الله تعالی فرجه الشریف ) نیز هست .
بسى گفتند از عیسى و مهدى‏مجرّد شو، تو هم عیساى عهدى‏
ز مهدى گر چه روزى چند پیشى بکش دجّال خود ، مهدىّ خویشى‏
چو تو در معرفت، چون طفل مهدى‏ چه دانى، قدر علم و فضل مهدى؟!
به نور علم مى‏کن دیده روشن که تا بتوانیش هر لحظه دیدن .
ر . ک : کنزالحقایق ، شیخ محمود شبسترى .
از امام صادق« علیه السلام » نقل شده است : « براى صاحب الامر، غیبتى طولانى است ؛ در این دوران هر کس باید تقوا پیشه سازد و به دین خود چنگ زند » الغیبة النعمانى، ص 250 ، باب 14، ح 5.
3ـ برخورداری از ویژگی های مرتبطین با حضرت :
یک طریق بس اصیل و اساسی برای ارتباط با امام زمان ( عج الله تعالی فرجه الشریف ) این است که به حالات و جریانات مشرفین به محضر مبارک امام زمان ( عج الله تعالی فرجه الشریف ) مراجعه کنیم و ببینیم ، سید ابن طاووس ها ، سید بحر العلوم ها ، علامه حلی ها و امثال این شخصیت های عظیم الشان از چه ویژگی هایی برخوردار بوده اند ، ما نیز آن ویژگی ها را در زندگی کشف بکنیم . اگر ما تبعیت کردیم و آن ویژگی ها را به دست آوردیم ، برای ما نیز راه به سوی امام زمان ( عج الله تعالی فرجه الشریف ) باز می شود .
4- ذکر همیشگی امام :
کسی که خواهان ارتباط قلبی با امام عصر است , از یاد و نام محبوب خود غافل نمى‏شود و پیوسته در فکر و اندیشه او است . شخص مؤمن ، در هیچ حالى از حالات و هیچ وقتى از اوقات و هیچ مکانى از مکان‏ها ، از یاد امامش و انتظار قدوم مبارک او، خالى و فارغ نیست .
روایت شده است : وقتى امام موسى بن جعفر« علیه السلام » از امام غایب و نعمت باطنى خدا یاد کرد ، فردى پرسید : آیا از امامان کسى غایب مى‏شود ؟ فرمود: « نعم یغیبُ عن اَبصارِ النّاس شخصُهُ و لا یَغیبُ عن قُلوبِ المؤمنین ذِکرُهُ و هو الثّانى عَشر منّا» علامه مجلسى ، بحارالانوار، ج 51، ص 150. ؛ « بلى ، شخص او از دیدگاه‏هاى مردم غایب مى‏شود ؛ ولى یاد او از دل‏هاى مؤمنان نهان نمى‏شود و او دوازدهمین نفر از ما است » .
در کتاب شریف مکیال المکارم ، متن بسیار زیبا و تکان دهنده ای در خصوص ذکر و یاد حضرت آمده که عبارت است از : « بدان که می بایست یقین بدانی که تو از چشم و گوش مولایت علیه السلام دور نیستی ؛ او جای تو را می داند و از احوال تو آگاه است ... اگر از اهل غفلت و اعراض آن سرور باشی ، جای تأسف دارد . خدای عز وجل فرموده: « و من اعرض عن ذکری فان له معیشة و ضنکا و نحشره یوم القیامة اعمی قال رب لم حشرتنی اعمی و قد کنت بصیرا قال کذلک اتتک آیاتنا فنسیتها و کذلک الیوم تنسی » و هر کس از ذکر من اعراض کند همانا برای او معیشت تنگی خواهد بود و در روز قیامت او را نابینا محشور خواهیم ساخت [ در آن حال ] گوید : پروردگارا چرا نابینایم محشور فرمودی در حالیکه من [ در دنیا ] بینا بودم؟ [خداوند ] فرماید : این چنین آیات ما بر تو رسید ، پس تو آنها را فراموش و غفلت کردی و همینطور امروز تو فراموش می شوی .
کدام سختی و تنگی از تاریکی غفلت و نادانی بدتر است و کدام حسرت از کوری روز قیامت بزرگتر ؟! و کدام بیم و وحشت از آن پشیمانی زشت تر و کوبنده تر ؟ چه مصیبت بزرگ و دردناکی !! پس شتاب کن ، شتاب برای خلاصی خودت و آزادی گردنت ، و این حاصل نمی گردد مگر با یاد مولایت ، تا در دنیا و آخرت دستت را بگیرد که خدای تبارک و تعالی شأنه می فرماید : « یوم ندعوا کل اناس بامامهم » روزی که هر مردمی را با امامشان می خوانیم . چون صبح کنی پس دان که این زندگی که خداوند به تو داده به برکت آن حضرت ( علیه السلام ) است ... چنانچه در معرض گناهی قرار گیری به یاد آور که مولایت در این حالت زشت و گونه ی بد تو را می بیند ، پس به پاس احترام او آن گناه را واگذار . اگر کار خوبی پیش آید به انجام آن سبقت کن و بدان که نعمتی است الهی ، که خدای تعالی آن را به برکت مولایت بر تو بخشیده است و خدای را بر آن سپاس بگذار و آن را به مولا و صاحب زمانت هدیه کن و با زبان حال مقال عرضه بدار « یا ایها العزیز مسنا و اهلنا الضر و جئنا ببضاعة مضجاه فاوف لنا الکیل و تصدق علینا ان الله یجزی المتصدقین » عزیزا بر ما و اهل ما سختی رسیده و با متاعی اندک به درگهت پناه آورده ایم پس پیمانه ی ما را پر کن و بر ما تصدق فرمای که خداوند صدقه دهندگان را پاداش دهد .
در تمام احوال خاضع و خاشع باش ، همچون غلام سر به فرمان حقیری که در خدمت اربابش ایستاده باشد و هر بامداد و شامگاه بر آن جناب سلام کن ؛ سلام غلامی که مشتاق دیدار اوست و از فراقش در سوز و گداز است . سلام مخلصی که اشکهایش بر گونه هایش سرازیر باشد و باور دارد که در خدمت مولایش ایستاده است و چون هنگام نماز خواندنت فرا رسد ، حال مولایت را در موقع ایستادنش در پیشگاه خدای عز وجل متذکر شو و با حضور قلب و خشوع جسم و چشم پوشی از ما سوی الله تعالی ، به آن بزرگوار تأسی بجوی و بدان که توفیق یافتنت به این امر جز به برکت مولایت نیست و این عبادت جز به موالات و پیروی و معرفت آن حضرت ، از تو پذیرفته نمی شود ... و چون از نماز فراغت یافتی آن حضرت علیه السلام را به سوی خدای عز وجل وسیله و شفیع قرار ده که آن را از تو قبول فرماید و پیش از هر دعایی به دعا کردن برای او آغاز کن به جهت بزرگی حق و بسیاری احسان او بر تو .
و هرگاه حاجتی یا عارضه ی سختی به تو روی آرد آن را بر حضرتش معروض بدار و به درگاهش زاری کن تا به درگاه خدای تعالی در برطرف کرد آن از تو ، شفاعت نماید که او است وسیله به سوی خداوند عز وجل و باب اللهی که از آن در آیند و خداوند - عز شأنه - فرموده : « واتوا البیوت من ابوابها » خانه ها را از درهایشان وارد شوید . » ( مکیال المکارم ،ج 2 ، ص 291 - 289 )
5 . مهرورزى و محبّت سرشار به آن حضرت :
البته این محبت و مهرورزى دو طرفه است ؛ زیرا امام معصوم (علیه السلام)نیز شیعیان و یاران خود را دوست دارد و شفیق و دلسوز آنها است: « ( الامام‏) الانیسُ الرفیق و الوالدِ الشفیقُ و الاخُ الشفیق ... » کافى، ج 1، ص 191، ح 1. ؛ « امام همدم و رفیق، پدر مهربان و برادر دلسوز است ».
پیامبر اکرم « صلی الله علیه وآله وسلم » درباره لزوم دوستى حضرت مهدى(عج الله تعالی فرجه الشریف) مى‏فرماید :
« مَن اَحَبّ اَن یَلقى اللّه و قَد کَمل ایمانُهُ و حَسُنَ اِسلامُهُ فَلیَتَوَلَّ الحُجّة صاحب الزمان المنتظر » ؛ بحارالانوار، ج 36، ص 296، ح 125. ؛ « هر کس دوست دارد خدا را ملاقات کند ؛ در حالى که ایمانش کامل و اسلامش نیکو باشد ، پس باید دوستدار حضرت حجّت ، صاحب الزمان منتظر باشد » .
حضرت آیت الله وحید خراسانی ( حفظه الله ) در این باره می فرماید : اگر دوستی پیدا شد , شما را می رساند ؛ اگر علاقه پیدا شد , پشت کوه قاف هم باشید شما را می کشاند و بالاخره به محبوب می رساند . حالا چطور برساند , قانون کلی ای که تحت ضابطه بیاید , ندارد ؛ می رسی ... باید محبت به امام زمان ( علیه السلام ) پیدا کنید . هیچ گنجی , هیچ راهی , هیچ ذکر و وردی , هیچ طلسم و اسمی بالاتر از این ( محبت ) نیست . اقرب الطرق برای رسیدن به درگاه و پیشگاه شاه عالم امکان , محبت به آن بزرگوار است ... باید محبت , مستقر شود ؛ باید به پایه ای برسد که در فراق او بسوزی , بنالی , اشک بریزی , در طلب حقیقی اش برآیی و خسته نشوی ... باید محبت , شدید شود ؛ خود محبت , راهها را باز می کند و تو را به او نزدیک می کند .
6 - حزن و اندوه و ندبه :‏
محزون بودن در فراق امام مهدى( عج الله تعالی فرجه الشریف ) ندبه , باعث نزدیکی انسان به امام خود می شود.
امام حسن عسکرى«ع» فرمود: « لا تزالُ شیعتنا فى حُزنٍ حتّى یظهَر وَلَدى الّذى بشّر به » النبى«ص»» یوم الخلاص، ج 1، ص 392، ح 445. ؛ « شیعیان ما در یک اندوه دائم به سر مى‏برند تا فرزندم - که پیامبر« صلی الله » نوید ظهورش را داده است - ظاهر شود » .
7- اظهار اشتیاق و چشم به راه بودن :
‏شور طلب و علاقه دیدار یار و اظهار شیدایى و اشتیاق به محبوب ، از ویژگى‏هاى بارز منتظران است ؛ چنان که در دعاى ندبه آمده است: « لیتَ شِعرى اَینَ استَقرّت بِکَ النّوى بَل اَىُّ ارض تُقِلُّک اَو ثَرى ابرضوى ام غیرها ام ذى طوى ... » اقبال الاعمال، ص 298. ؛ « اى کاش مى‏دانستم در چه جایى منزل گرفته‏اى و چه سرزمین و مکان تو را در بر گرفته است ! آیا در کوه رضوى هستى و یا در جاى دیگر و یا در ذى‏طوى هستى ... » .
امام على « علیه السلام » وقتى از امام مهدى( علیه السلام ) و صفات آن حضرت مى‏گوید ؛ ناگاه از درون سینه آهى مى‏کشد و شوق دیدار آن بزرگوار را ابراز مى‏دارد .
چگونه ممکن است کسی محبوبی داشته باشد و انتظار و اشتیاق دیدار او را نداشته باشد ؟ این انتظار و شوق دیدار , کم کم بر محبت محب , می افزاید و شعله های عشق را در درون او افزایش می دهد .
8 - انس با قرآن :
استاد علامه حسن زاده آملی ( حفظه الله تعالی ) می فرمایند : انسان قرآنی باش ؛ یک درس را قرآن قرار دهید ؛ در پیشگاهش به درس بنشینید , استاد هم خدا باشد . قرآن کریم صورت کتبیه انسان کامل است ؛ هر قدر به قرآن تقرب بجویی به انسان کامل , نزدیکتر شده ای ؛ پس بنگر بهره ات از قرآن چقدر است ؟ زیرا حقایق آیات آن در حقیقت درجات ذات تو و مدارج آن نردبان عروج و تکامل توست . ( صراط سلوک , ص 27 )
عارف بزرگوار آیت الله قاضی ( رضوان الله تعالی علیه ) که به چنان انس و قربی در آستان قدسی امام زمان ( علیه السلام ) بار یافته بود , در توصیه های خویش می فرمایند : بر شما باد به تلاوت قرآن در دل شب با صوت نیکوی محزون , چرا که آن , شراب جان مومنان است .
آری تناسب یافتن با امام زمان ( ارواحنا فداه ) که شریک قرآن , بلکه روح و حقیقت قرآن است , انس و اتصال با قرآن و تحقق بخشیدن حقایق و معارف آن را می طلبد .
9- خواندن دعا وزیارت :
در رابطه با امام زمان(علیه السلام )، دعاها و زیارت‏هاى فراوانى نقل شده که در کتب ادعیه موجود است و در کتابى به نام صحیفه مهدیه نیز گردآمده است . به بعضى از این دعاها و زیارت‏ها اشاره مى‏شود .
الف . دعاى ندبه ؛ مهم‏ترین دعاها در عصر غیبت ، دعاى ندبه است که سفارش فراوانى به خواندن آن شده است .
صدرالاسلام همدانى در کتاب تکالیف الأنام مى‏گوید : از خواص دعاى ندبه این است که اگر در جایى با حضور قلب و اخلاص تمام و توجه به مضامین عالى آن خوانده شود ، عنایت و توجه امام زمان(عج الله تعالی فرجه الشریف ) را به آن مکان جلب مى‏کند ، بلکه آن حضرت در آنجا حضور مى‏یابد ، چنان که در بعضى جاها اتفاق افتاده است تکالیف الأنام فى غیبة الامام ، ص 197.
علامه مجلسى (رحمه الله) نیز در کتاب زاد المعاد با سند معتبر از امام صادق« علیه السلام » نقل مى‏کند : « قرائت دعاى ندبه در اعیاد چهارگانه : روز جمعه ، عید فطر، عید قربان و عید غدیر » مستحب است » زاد المعاد، ص 491.
ب . دعا براى ظهور امام زمان ( عج الله تعالی فرجه الشریف ) در روز جمعه ؛ شیخ طوسى آن را در مصباح المتهجد نقل کرده است: « اللهم اجعل صلاتک و صلواتِ ملائکتکَ و رُسُلِکَ على محمد و آل محمد وعجِّل فَرَجهم » ؛ یا بگوید: « اللهم صل على محمد و آل محمد و عجّل فرجهم » ؛ مصباح المتهجد، ص 284.
ج . صلوات ضرّاب اصفهانى ؛ « اللهم صل على محمد سید المرسلین و خاتم النبیین ... اللهم و صل على ولیّکَ المُحیى سنّتک القائم بامرک ... » ؛. این دعا در چند کتاب از کتاب‏هاى معتبر و با سندهاى معتبر روایت شده است و همیشه مى‏توان آن را خواند همان ، ص 406 ؛ البلد الامین، ص 120 ؛ دلائل الامامة، ص 549.
د . صلوات بر امام زمان(عج) ؛« اللهم صل على ولیک و ابن اولیائک الّذین فرضت طاعتهم ... الهم انتصر به لدینک وانصر به اولیائک و اولیاءه ... » ؛ مصباح المتهجد ، ص 405.
ه . دعاى فرج « الهى عظم البلاء » .
دوست عزیز
با توجه به طولانی شدن بحث , تنها به درج برخی موارد اکتفا می کنیم .
10. صدقه ی روزانه به نیابت سلامتی حضرت
11. اهداء قرائت قرآن به آن حضرت
12. توسل و طلب شفاعت از خداوند بوسیله ی آن حضرت
برای مطالعه بیشتر در این زمینه ر.ک :
الف. مهدویت ( پس از ظهور ) , رحیم کارگر , نشر معارف
ب . مهدویت ( پیش از ظهور ) ،رحیم کارگر ، نشر معارف
ج . مکیال المکارم , مرحوم آیت الله سید محمد تقی موسوی اصفهانی .
د. سودای روی دوست , راهکارهای عملی ارتباط با امام زمان ( علیه السلام ) از مرتضی آقا تهرانی .
پیروز و موفق باشید .